Wat heb je nodig?

 

Met elkaar gaan we deze Veertigdagentijd op weg naar het Licht dat het duister overwint. In de verhalen die we deze periode horen leven we toe naar dat Licht dat in de paasnacht in onze kerken ontstoken zal worden. Samen maken we een kaars  met symbolen uit de verhalen om aan dat Licht te ontsteken.

Mensen hebben eten en drinken nodig om in leven te blijven. Maar eten en drinken is niet het enige dat wij nodig hebben van te leven. Liefde en aandacht van andere mensen, het gevoel ergens bij te horen is minstens zo belangrijk. 

Jezus gaat deze zondag door Samaria. Het is een streek waar Joden en Samaritanen niet samen leven. Bij de bron vraagt Hij een Samaritaanse vrouw om water; Hij heeft dorst. Tenslotte blijkt Jezus degene die de dorst van alle mensen kan lessen: als Levend Water

Met de kinderen denken we vanmorgen na over wat Levend Water eigenlijk is en hoe ook zij van dat levende water kunnen 'drinken'. 

Afbeelding: Anneke Bollebakker

Opening

Wie heeft er dorst?

Leg een paarse doek over een tafeltje of leg deze op de grond. Zet hierop een kan met water.
Leg een uitgeknipt hart op het kleed (a3 formaat).
Zet een kaars op het kleed. Steek de kaars aan om de kinderwoorddienst te openen en zing het derde couplet van het stapelliedje (zie bij Extra’s).
Vandaag hebben we het over: ‘Wat heb je nodig?’
Vraag aan de kinderen wie er dorst heeft. Geef iedereen een slokje van het water.
U kunt ondertussen het liedje zingen: Proef nu het water (Melodie: Wonen overal nergens thuis, GvL 551)

Proef nu het water hoe het smaakt in je mond!
Vind je het bitter of is het gezond?
Is het als alsem of is het als wijn en
‘maakt het je vrolijk geboren te zijn?’
Mensen veel geluk!

Bijbel

Navertelling Johannes 4,5-42

De evangelielezing van vandaag is Johannes 4,5-42. Voor de jongste kinderen kan de navertelling gebruikt worden, voor wat oudere kinderen is de vertaling uit b.v. het Evangelieboek voor kinderen of de Bijbel in Gewone Taal ook heel goed te begrijpen.

Jezus, Bron van levend water

Jezus en zijn leerlingen gaan op weg naar Samaria, een land waar de Samaritanen wonen. Samaritanen en Joden vinden elkaar niet aardig. Ze praatten niet met elkaar omdat de Samaritanen nooit naar de tempel in Jeruzalem gaan. Zij vereren God op een berg en dat vinden de Joden niet goed.
Als ze in Samaria zijn, gaan de leerlingen van Jezus eten kopen in een dorpje en Jezus gaat alleen verder. Het is een warme dag. Jezus heeft dorst. Hij ziet een put, waar een Samaritaanse vrouw water aan het ophalen is. Hij gaat op de rand van de put zitten. Hij vraagt aan de vrouw: “Geef me alsjeblieft wat water te drinken?”. De Samaritaanse vrouw schrikt. Wat vraagt deze Joodse man haar nou? Joden praten immers niet met Samaritanen.
Ze zegt tegen Jezus: “Weet je wel dat je water vraagt aan een Samaritaanse vrouw?” Jezus zegt: ”Als je wist wie Ik ben, dan zou je Mij om water vragen en je zou levend water krijgen.” De vrouw gaat naast Jezus op de rand van de put zitten. Ze kijkt Jezus vragend aan. Ze snapt niet wat Hij bedoelt met zijn woorden.
Dan zegt Jezus: ”Als je van dit water uit de put drinkt, krijg je heel snel weer dorst. Maar als je het water drinkt dat ik je geef, zul je nooit meer dorst krijgen. Dat water zal je veranderen, in een bron. En uit die bron zal water opborrelen dat eeuwig leven geeft.” De vrouw wordt blij en zegt dat ze heel graag dat water van Jezus wil. Ze is zo blij dat ze naar huis gaat om de mensen te vertellen over haar ontmoeting met Jezus.

Gebed

Gebed om wat we nodig hebben

Goede God,
Het is vandaag de derde zondag in de veertigdagentijd;
een tijd om stil te staan,
een tijd om in ons zelf te keren,
een tijd om ons te bezinnen.
Wij bidden U: help ons te zoeken naar wat wij echt nodig hebben.
Wij hebben meer nodig dan brood en water alleen.
Wij hebben U nodig, als bron in ons leven.
Amen

Verwerking

Gesprek met de kinderen

Vraag de kinderen te verzinnen wat wij allemaal nodig hebben om in leven te blijven. Pak het hart dat u op het kleed hebt liggen erbij en schrijf hierop wat de kinderen allemaal opnoemen. Als de kinderen niet komen met ‘liefde, aandacht, vriendschap’ dan vraagt u de kinderen, waarom zij denken dat u alles wat zij zeggen op een hart schrijft. Noemen zij dit wel dan bevestigt u dat u daarom alles op een hart schrijft.
Vinden de kinderen ‘liefde, aandacht, vriendschap’ belangrijk? Kunnen zij uitleggen wat er gebeurt als je dit niet hebt in je leven. Kennen zijn mensen die eenzaam zijn? Of horen zij wel eens verhalen hierover? Van wie krijgen zij liefde, aandacht, vriendschap?

Jezus zegt dat Hij het ‘levend water’ is. Leg de kinderen uit dat Jezus ons wil vertellen dat Hij een bron is waar we altijd uit kunnen putten. Dat wat Hij ons geeft uit zijn bron hebben wij nodig om ons gelukkig te maken. Het maakt ons leven waardevoller en blijer. Daarom zegt Jezus dat Hij levend water is. Door uit zijn bron te ‘drinken’, kunnen wij echt leven.

Hoe kunnen wij in onze tijd nog van het ‘levend water’ van Jezus ‘drinken’? Vraag de kinderen of zij hier iets voor kunnen bedenken. Schrijf ook deze op het hart.

Bidden is een van de dingen die je kan doen om bij dat levend water van Jezus te komen.
In de kerk maken wij een kruis voordat wij gaan bidden. Als er wijwater in de buurt is, bij de ingang van de kerk of in een wijwaterbakje naast je bed kan je met je vingers eerst het water aanraken en dan het kruisteken maken. De pastor kan water zegenen. We noemen dat ‘wijden’. Het water wordt dan ‘gezegend of gewijd water’. Kort noemen we dat wijwater. Een soort levend water, een symbool (hierover is gesproken in de 2e zondag van de Veertigdagentijd).
Hebben de kinderen in de kerk wel eens van die bakjes water gezien? Vertel waar je in de kerk gewijd water kunt vinden (bij de ingangen van de kerk, in het doopvont). 

Er zijn veel manieren om Jezus als bron in je leven te hebben. We maken deze Veertigdagentijd een paaskaars, ook kaarsjes branden is een manier om Jezus als bron voor je leven te gedenken.

Om je geloof ‘brandend’ te houden, helpt het om over God en Jezus te horen en te praten met mensen die ook geloven. God is Licht hebben we geleerd met kerstmis. In het licht is God bij ons. Daarom gaan wij deze Veertigdagentijd een eigen paaskaars maken. Een kaars die ons helpt bij God te blijven, door aan Hem te denken als we de kaars aansteken.
Elke week bouwen we een stukje verder.

Extra's

Bouwen aan de paaskaars

Tijdens de zondagen van de veertigdagentijd maken de kinderen gezamenlijk een eigen paarskaars voor hun kinderwoorddienst groep. Zij doen dit door elke week een klein stukje van de kaars te versieren met wasfiguurtjes. De sjablonen hiervoor zijn te downloaden bij de Extra's. Met Pasen zal het licht ontstoken worden en kan de kaars (indien gewenst) gezegend worden.

Daarnaast kunt u ervoor kiezen om ieder kind een eigen kaars te laten maken. Deze kaarsen bewaart u voor de kinderen tijdens de veertigdagentijd. De kinderen versieren elke zondag een stukje van hun eigen kaars. We beseffen dat de samenstelling van de groep steeds wisselt. De ene kaars heeft dan wat meer symbolen/versiering dan de andere.
De kaarsen kunnen aan het einde van de veertigdagentijd meegegeven worden om in de paaswake te ontsteken aan de paaskaars.

Benodigdheden:
- Voor ieder kind een diner- of huishoudkaars
- 1 grote witte kaars voor de kinderwoorddienstgroep
- Versierwasbladen in diverse kleuren om de kaars mee te versieren (hobbywinkel)
- Sjablonen ‘wat maakt jou sterk’ (te downloaden)
- Knutselmesjes of kinderscharen

Hoe ga je te werk:
- ieder kind krijgt deze veertigdagentijd een eigen kaars en u heeft 1 grote kaars die door de kinderen versierd wordt.
- Zet op de kaars 5 dunnen lijntjes (met een mesje of met een versiersel) (zie foto)

- download de sjablonen van de 1e zondag en knip ze uit op stevig papier
- de kinderen kunnen het sjabloon op de versierwasbladen leggen en zelf uitsnijden. De kleintjes moet u helpen, of u maakt er alvast een aantal van was van te voren.
- de figuurtjes van was kunnen met de warme hand op de kaars worden geplakt. Wrijf er goed overeen.

Elke week komt er een ring bij die versierd wordt.

Alternatief: paaskaars versieren op papier

Een goedkoper alternatief, wanneer u niet met kaarsen en was wilt werken:

Geef elk kind een papieren kaars voor elke zondag. U vindt een voorbeeld hieronder. Deze papieren kaars kan versierd worden.
De sjablonen kunnen dan gebruikt worden om over te trekken.

 

Tip: u kunt de papierenkaarsen verwerken tot een kaarsenstandaard op de volgende manier:

• Teken het patroon over op stevig wit en paars papier, zodanig dat er twaalf of veertien kaarsen per kind zijn. (6 wit en 6 paars) (of 7 wit en 7 paars als u deze knutsel ook met Pasen wilt gebruiken)
• Kleur, versier of zet teksten op de witte kaarsen en knip ze uit.
• Plak de witte op de paarse zodat je een stevige kaars krijgt
• Maak nu van stevig paars papier een ronde reep.
• Lijm of niet hierop de 6 of 7 kaarsen en maak een mooie standaard om een paaskaars in te zetten.

TIP:
1. Print de sabloontjes van de figuren die bij het verhaal horen. Hiermee kan de papieren kaars per week worden versierd.
2. Geef de kinderen die er zijn elke week een papierenkaars. Laat deze versieren. Geef ze niet mee naar huis maar bewaar ze tot Pasen. Maak met Pasen met de kinderen die er zijn mooi kaarsenstandaards van alle papieren kaarsen die gemaakt zijn.

Stapelliedje

Voor elke week een coupletje extra. Zing het liedje op de wijs van 'Ga je mee, zeg niet nee...'
De meldodie is te beluisteren via deze link.

Eerste zondag
Zoek het licht, heel gericht
doe je ogen niet dicht.
Geniet luisterend van het verhaal.
Jezus komt dichterbij
Hij verbindt jou met mij.
Leer zijn liefde voor ons allemaal.

Welke keus maakt jou sterk?
En wie wil je graag zijn?
Denk er zelf eens over na!
Nou, wat vind je echt fijn?

Tweede zondag
Zoek het licht, heel gericht
doe je ogen niet dicht.
Geniet luisterend van het verhaal.
Jezus komt dichterbij
Hij verbindt jou met mij.
Leer zijn liefde voor ons allemaal.

Denk terug aan de top!
Ben je boven geweest?
Denk er zelf eens over na!
Was dat ook een groot feest?

Derde zondag
Zoek het licht, heel gericht
doe je ogen niet dicht.
Geniet luisterend van het verhaal.
Jezus komt dichterbij
Hij verbindt jou met mij.
Leer zijn liefde voor ons allemaal.

Heb je water genoeg?
Ligt er brood op je bord?
Je krijgt Gods liefde erbij.
Nergens kom je tekort.

Symbool sjabloon

Tijdens de zondagen van de Veertigdagentijd maken de kinderen gezamenlijk een eigen paarskaars voor hun kinderwoorddienst groep.
Zij doen dit door elke week een klein stukje van de kaars te versieren met wasfiguurtjes. He sjabloon voor deze week is een boterham met een hart erin (Wat heb je nodig?).

Verklein de zwart wit tekening tot de juiste grootte voor op de kaars. 
Snijd een boterham en een hartje van de wasvellen, en laat de kinderen het hart in de boterham 'puzzelen', voordat ze hem op de kaars plakken.

Wijwaterflesjes versieren en vullen

Denk samen met de kinderen na over wijwater. Het is gewijd water, geheiligd, om je bijvoorbeeld te beschermen. Vertel dat ieder kind wat van dat water mee naar huis krijgt, voor speciale gelegenheden, als je het echt nodig hebt. Om het te bewaren gaat het in een mooi flesje.

Benodigdheden:
- kleine flesjes (bijvoorbeeld lege koffiemelkflesjes)
- trechtertje als hulp om de flesjes te vullen
- stickertjes om de flesjes te versieren.
Tip: Overleg met de pastor of hij water wil wijden in het bijzijn van de kinderen.
Vul hiermee de flesjes (doe dit na de viering).

Afhankelijk van de situatie bij u in de kerk en de beschikbaarheid van de pastor kunt u er voor kiezen om de flesjes
1. vooraf te vullen met water en bij terugkomst in de kerk te laten wijden.
2. Een schaal met water te laten wijden voordat de kinderen naar hun eigen ruimte gaan.
3. Lege flesjes versieren en in de kerk vullen met gewijd water, na de viering.

Laat de kinderen de flesjes versieren met stickertjes of lintjes (tip: er zijn sieraadsticketjes te koop die goedkoop en heel geschikt zijn om deze flesjes mee te versieren)

Heeft u onvoldoende tijd, dan kunt u vooraf zelf de flesjes versieren of dit achterwege laten. Met een watervaste stift kunt u de naam van het kind op het flesje schrijven.

Achtergrond

Jezus en de Samaritaanse

De eerste lezing van vandaag gaat over het volk dat in de woestijn dorst lijdt (Exodus 17,3-7).God zorgt voor dit volk. Hij is de gever van het water dat het volk in leven houdt. Met dit gegeven in het achterhoofd kunt u de evangelielezing begrijpen. Jezus reist door het gebied van de Samaritanen (die geen vrienden van de Joden zijn). Als je van Galilea naar Jeruzalem in Judea reist moet je door deze landstreek of je maakt een grote omweg. Dat laatste was overigens vanwege de verhoudingen tussen Joden en Samaritanen niet ongebruikelijk.

Jezus kiest ervoor toch door Samaria te reizen. Hij neemt een rustpauze bij een put die gegraven is boven een bron en vraagt een Samaritaanse vrouw om water. Er moet ‘dorst’ worden gelest. Diverse verhaallijnen komen uit op het punt dat het ‘lessen van dorst’ voor alle spelers in dit evangeliegedeelte tot de conclusie komen dat de ware dorst gelest kan worden door het besef dat Jezus de redder van de wereld is.
Zowel Joden als niet-Joden kunnen worden verlost van zonde en dood door het levend water te drinken.

In dit bijbelgedeelte uit Johannes waarin hij verhaalt over de ontmoeting van Jezus met de Samaritaanse vrouw komen een groot aantal zegswijzen voor die wij in onze taal gebruiken en ontleend zijn aan deze passage uit de Bijbel.
De zegswijze ‘levend water’ waarin wij stromend water bedoelen als in een rivier komt hiervandaan. Ook de zegswijze ‘God aanbidden in geest en in waarheid’ vindt zijn oorsprong in dit Evangelie.
Wanneer men de tijd rijp vindt om te oogsten zegt men: ’De velden zijn wit om te oogsten’. Deze uitdrukking gebruikt Jezus om zijn leerlingen aan te geven dat de tijd rijp is om te gaan oogsten. Rijpe tarwe wordt namelijk wit.
Ook de zegswijze:’de één zaait, de ander maait’ is gebaseerd op Jezus woorden: ‘Ik stuur jullie erop uit om de oogst binnen te halen van wat een ander heeft gezaaid.' (vs. 38)